Η πλατεία του κινηματογράφου (PIFF Square)

Το Μπουσάν φημίζεται για την πολιτιστική του δραστηριότητα και δικαιολογημένα θεωρείται το κέντρο τέχνης της Νότιας Κορέας. Ένα από τα πιο σημαντικά φεστιβάλ από αυτά που πραγματοποιούνται στην πόλη αυτή είναι και αυτό του διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου (Pusan International Film Festival) που διοργανώνει κάθε χρόνο τον Οκτώβριο. Το φεστιβάλ αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά φεστιβάλ κινηματογράφου όλης της Ασίας. Σκοπός του είναι να φέρει πιο κοντά στο κοινό καινούργιες ταινίες, πρωτοεμφανιζόμενους σκηνοθέτες και ηθοποιούς και να προωθήσει καινούργια ταλέντα κυρίως από τις Ασιατικές χώρες.

Αφιερωμένη στις ταινίες είναι και η πλατεία «PIFF Square» στην περιοχή Nampo-dong. Οι περισσότερες κινηματογραφικές αίθουσες της περιοχής βρίσκονται στην πλατεία αυτή, και σε συνδυασμό με τα εμπορικά καταστήματα και τα εστιατόρια που την περιβάλλουν, έχουν σαν αποτέλεσμα να την κάνουν να γεμίζει από νέους καθημερινά. Ο 430 μέτρων δρόμος χωρίζεται στον δρόμο των «αστέρων» και στον δρόμο του φεστιβάλ οπού και από εκεί γίνεται και η έναρξη του κάθε χρόνο.

Τα αποτυπώματα χεριών διάσημων καλλιτεχνών στον χώρο του κινηματογράφου (μια ακόμη παράδοση της έναρξης του φεστιβάλ) αναπόφευκτα σου τραβάνε το βλέμμα καθώς περπατάς στον πεζόδρομο της πλατείας. Από όλο τον κόσμο αποτυπώματα ηθοποιών και σκηνοθετών, ανθρώπων που συνεισφέρουν στην έβδομη τέχνη καθημερινά. Δύο από τα αποτυπώματα αυτά ξεχωρίζουν καθώς ανήκουν σε Έλληνες, στον σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά και στον σκηνοθέτη Θόδωρο Αγγελόπουλο.

Όταν είδα τους ελληνικούς χαρακτήρες ανάμεσα σε τόσους άλλους δυο πράγματα μου ήρθαν στο μυαλό… Πόση περηφάνια μπορείς να αισθάνεσαι για την χώρα σου όταν βλέπεις τόσα χιλιόμετρα μακριά την αναγνώριση δύο συμπατριωτών σου ανάμεσα σε τόσα άλλα σημαντικά ονόματα, από τα οποία το 80% κατάγονται από την Ασία; Αλλά και κάτι ακόμα… Μήπως τελικά οι ξένοι λαοί εκτιμούν και αναγνωρίζουν την αξία της χώρα μας και των κατοίκων της περισσότερο από ότι εμείς οι ίδιοι;